Wolność sumienia i wyznania dziecka a prawo rodziców do wychowania zgodnie z własnymi przekonaniami

Abstrakt

Wolność sumienia i wyznania, wywodząca się z przyrodzonej i nienaruszalnej godności ludzkiej, stanowi jedną z najważniejszych wolności przysługujących każdemu człowiekowi, w tym dziecku. W korzystaniu z niej jest ono jednak ograniczone poprzez przysługujące rodzicom prawo do wychowania dziecka zgodnie z własnymi przekonaniami. Potencjalny konflikt pomiędzy dorastającym dzieckiem a jego rodzicami jest szeroko odnotowywany w doktrynie, mimo to wciąż widoczne są spory dotyczące wpływu obowiązku uwzględniania stopnia dojrzałości dziecka przy podejmowaniu przez rodziców decyzji dotyczących jego wychowania religijnego na możliwość realizacji obu wskazanych praw. W artykule przedstawiono korelację występującą pomiędzy prawem rodziców a wolnością dziecka. Dokonano tego w oparciu o analizę relewantnych regulacji prawnych, ze szczególnym uwzględnieniem Konstytucji RP, Konwencji o prawach dziecka, a także Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dążąc do wykazania, że w przypadku braku możliwości osiągnięcia kompromisu pomiędzy rodzicami a dzieckiem pierwszeństwo powinno mieć dobro tego ostatniego.